مادر
مادر ای آنکس که زیرِ پایِ تو جَنَت بُوَد
خاکِ پایت طوطیایِ چَشمِ با عفت بُوَد
سورۀ کوثَر شُده نازل زِ وَصفِ فاطمه
فاطمه هم مادَرِ مَردانِ با غیرت بُوَد
گرکه راهِ حضرتِ زهرا روی ای شیرزن
دامَنِ تو خالِقِ فرزندِ با عزت بُوَد
افتخارِ هر زنی باشد که چون زهرا شود
مادَری چون فاطمه نایاب و بَس نِعمَت بُوَد
مادَرِ پاک و عفیفه اِفتخار ما شَوَد
هر زَنی بازیچه گردد مایۀ ذِلت بُوَد
آن زنی که حضرتِ زهرا شده الگویِ او
با حجاب وعفَت وبَس صاحِب شوکت بُوَد
شیرِ پاکِ آن زَنِ مَحجوبه میگردد چُنین
مادَرِ فرزندِ با تقوی و با سیرَت بُوَد
ای که بیداری کشیدی تا سپیده بَهرِ من
نوکریِ تو برایم بهترین فُرصَت بُوَد
قلبِ من در سینۀ تو می تپَد ای مادَرَم
بودن و ماندَن کنارِ مادَران راحت بُوَد
ای که داری مادَری دلسوز،قدرَش را،بدان
چون نیابی همچو مادَر،بودَنش رَحمَت بُوَد
چون نمازو روزه وحج اَست،واجب بَهرِما
اِحترامِ این عزیزان بر همه، طاعت بُوَد
گرکه باشد برکتی در خانه ات این را بدان
از وجودِ مادری باشد که خود ، آیت بُوَد
چون بِخواهی راحتیِ مَحشر و روزِ جَزا
خدمتِ مادَر برایت آخرین مُهلت بُوَد
راهِ جَنَت میشود،هموارتر بر «مُرتضی»
چونکه خاکِ پایِ مادَر بَهرِ او تُربَت بُوَد
شعر: مرتضی مرتضوی نژاد از همکاران دانشکده الهیات و ادیان دانشگاه شهید بهشتی